Środki zgromadzone przez ciebie w funduszu emerytalnym to twój prawdziwy kapitał ze wszelkimi tego prawnymi konsekwencjami, a więc także z możliwością dziedziczenia. W przypadku, gdy ubezpieczony nie dożyje wieku emerytalnego, jego współmałżonek otrzyma połowę zgromadzonego kapitału w zakresie, w jakim środki te stanowiły przedmiot wspólnoty małżeńskiej. Przeważnie (gdy małżonkowie pozostawali we wspólnocie majątkowej w okresie trwania związku małżeńskiego) jest to połowa środków zgromadzonych przez zmarłego członka funduszu na jego rachunku, poczynając od daty zawarcia związku małżeńskiego. Część ta zostanie przekazana na konto małżonka w funduszu emerytalnym. Będzie nim mógł zatem dysponować dopiero wówczas, gdy osiągnie wiek emerytalny. Druga połowa będzie dziedziczona zgodnie z zasadami prawa spadkowego. Ubezpieczony może wskazać osoby uposażone do dysponowania jego kapitałem po jego śmierci. Gdyby nie wskazał imiennie takiej osoby (lub osób), kapitał dziedziczyć będą członkowie najbliższej rodziny.

Przykład 1.

Pan X zawarł związek małżeński, a następnie (za jakiś czas) przystąpił do funduszu emerytalnego. Podpisując umowę uczestnictwa nie wskazał osób uposażonych.

Prawo do dziedziczenia połowy środków po śmierci pana X ma jego żona. Tę część otrzyma w formie wypłaty transferowej na konto w swoim OFE. Drugą połowę dziedziczą członkowie jego najbliższej rodziny.

Przykład 2.

Pan X podpisał umowę z OFE 1 lipca 1999 roku. W dniu 1 lipca 2000 roku zawarł związek małżeński. Zmarł 1 listopada 2000 roku.

Małżonka pana X otrzyma w formie wypłaty transferowej połowę środków zgromadzonych przez pana X w czteromiesięcznym okresie ich małżeństwa. Pozostała część kapitału zgromadzonego przez pana X w OFE będzie dziedziczona zgodnie z prawem spadkowym.

Kapitał zgromadzony w ZUS-ie nie podlega zasadom dziedziczenia.