Poszczególne fundusze emerytalne będą osiągały różne wyniki finansowe. Niektóre z nich będą osiągać zyski niższe od pozostałych. Od wyników inwestycyjnych wybranego przez ciebie funduszu zależeć będzie wysokość twojej emerytury z II filaru. By zapobiec sytuacji, gdy jakiś fundusz osiągnie wyniki dużo niższe od pozostałych, ustawodawca wprowadził zasadę minimalnej wymaganej stopy zwrotu (MWSZ). Jest to dolna granica stopy zysku zagwarantowana dla wszystkich uczestników funduszy emerytalnych.

W praktyce wyglądać to będzie tak, że każdy OFE, do którego przez okres przynajmniej 24 miesięcy wpływały składki, zobowiązany jest do obliczenia i podania do publicznej wiadomości informacji o wartości stopy zwrotu za ten okres. Po raz pierwszy nastąpi to w 2001 roku. Wówczas miną 2 lata od momentu powstania pierwszego OFE. Kolejne fundusze po upływie 2 lat ich funkcjonowania będą również podawać informacje o wartości stopy zwrotu.

Od momentu podania przez pierwsze fundusze stopy zwroty za okres 2 lat na koniec każdego kwartału KNF wyliczała będzie średnią ważoną stopę zwrotu dla wszystkich funduszy. Informacja ta pozwoli na ocenę efektywności zarządzania otwrtych funduszy. Na podstawie średniej ważonej stopy zwrotu KNF ustali minimalną wymaganą stopę zwrotu dla wszystkich funduszy emerytalnych. Jest to stopa zwrotu mniejsza o 50% lub 4 punkty procentowe od średniej ważonej stopy zwrotu dla wszystkich otwartych funduszy, w zależności od tego, która z tych wartości jest niższa. Gdyby np. średnia ważona stopa zwrotu dla OFE wyniosła 20%, minimalna stopa zwrotu wynosić będzie 10%.

Minimalna wymagana stopa zwrotu jest zarazem gwarancją dla wszystkich uczestników drugiego filaru. Gdyby twój fundusz osiągnął stopę zwrotu mniejszą od oficjalnie wyliczonej minimalnej wymaganej stopy zwrotu, wówczas PTE będzie musiało pokryć różnicę z własnych środków.

Gdy fundusz nie osiągnie minimalnej stopy zwrotu

Gdy dany fundusz emerytalny nie osiągnie minimalnej wymaganej stopy zwrotu, będzie musiał dopłacić do tej wartości ze środków własnych. Dopłata taka dokonana będzie w pierwszej kolejności z tworzonego na ten cel rachunku rezerwowego. Gdyby środki z rachunku rezerwowego nie wystarczyły na dopłatę, wówczas towarzystwo będzie musiało dopłacić z pozostałych środków własnych.

Istnieje możliwość, że w przypadku prowadzenia przez towarzystwo niewłaściwej polityki finansowej środki te mogą okazać się niewystarczające. Wówczas towarzystwo upada. (Pamiętaj: bankructwo zarządzającego nie powoduje upadku funduszu. Fundusz jest wydzieloną masą pieniężną przechowywaną przez depozytariusza). W takim przypadku - w celu osiągnięcia minimalnej wymaganej stopy zwrotu - do funduszu dopłaci Fundusz Gwarancyjny. Jeżeli Fundusz Gwarancyjny nie będzie miał wystarczających środków, wówczas dopłaty dokona budżet państwa.

Gwarancje Skarbu Państwa znajdują się na samym dole kaskady zabezpieczeń.

Koncepcja minimalnej wymaganej stopy zwrotu zakłada, że co trzy miesiące sprawdzana będzie dwuletnia stopa zwrotu osiągnięta przez wszystkie fundusze (te, które przez okres co najmniej 24 miesięcy przyjmowały składki). Na tej podstawie wyznaczona zostanie średnia ważona stopa zwrotu wszystkich funduszy. Ta wielkość jest podstawą do wyznaczemia minimalnej wymaganej stopy zwrotu (MWSZ). Jeśli wyniki danego funduszu będą odbiegać o 50%, a zarazem o 4 punkty procentowe od średniej ważonej stopy zwrotu (jest to równoważne, że będą mniejsze od minimalnej wymaganej stopy zwrotu), PTE będzie musiało wyrównać różnicę z rachunku rezerwowego lub, w razie konieczności, ze środków własnych.

Niestety, MWSZ gwarantuje jedynie to, że dany fundusz nie osiągnie stopy zwrotu dużo niższej niż konkurenci. Jest to wątpliwa forma gwarancji, gdyż dopusza słabe wyniki, gdy będa one udeziałem wszystkich funduszy.